In de omvangrijke witwaszaak rond cokehandelaar Piet Wortel draait alles om een omstreden partij goud ter waarde van 6 miljoen euro. Hoewel de staven in zijn villa lagen, beweerde Wortel dat ze eigendom waren van Ronnie Brunswijk, de vice-president van Suriname. Deze bewering heeft Brunswijk nu toegegeven, na een verklaring bij de notaris na bijna driekwart jaar.
In aanloop naar het proces tegen Piet Wortel is er al bijna een jaar lang veel te doen over het goud. Wortel, door justitie gezien als een grote speler in de internationale drugshandel, zou er miljoenen in hebben geïnvesteerd. Hij heeft altijd ontkend dat hij de eigenaar van het edelmetaal was en wees naar Ronnie Brunswijk. Wortel beweerde dat hij het goud namens de vice-president van Suriname moest proberen te verkopen.
Na bijna driekwart jaar wachten, heeft Ronnie Brunswijk eindelijk gereageerd op de kwestie. Advocaat Ruud van Boom, die Wortel bijstaat, ontving een verklaring van Brunswijk, ondertekend door een notaris. “Die verklaring liegt er niet om”, aldus Van Boom. “Het komt er kort gezegd op neer dat hij bevestigt wat mijn cliënt al die tijd al heeft gezegd: het goud was van Brunswijk en hij heeft het aan mijn cliënt afgestaan om het te verkopen.”
Hoewel de officier van justitie stelt dat de verklaring weinig verandert aan de zaak, beschouwt hij het verhaal van Wortel nog steeds als ‘zeer ongeloofwaardig’. Ook heeft hij kritiek op de verklaring van Brunswijk, die volgens hem summier en onvoldoende onderbouwd is.
Piet Wortel wordt ervan verdacht miljoenen te hebben verdiend in de misdaad. Deze winsten zouden onder andere zijn geïnvesteerd in luxe uitgaven en een omvangrijk wagenpark. Het merendeel van het geld, 6 miljoen euro, zou zijn geïnvesteerd in goud. Justitie vermoedt dat Wortel werd getipt voorafgaand aan de invallen bij zijn woning in Suriname, waar het edelmetaal niet werd aangetroffen.
Brunswijk heeft een beladen verleden, inclusief een veroordeling voor cocaïnesmokkel. Dit zorgt ervoor dat justitie de geloofwaardigheid van zijn verklaring in twijfel trekt. Een rechtshulpverzoek is naar Suriname gestuurd om Brunswijk te horen over de partij goud, waarop wordt gewacht. Van Boom benadrukt echter dat de verklaring bij de notaris serieus moet worden genomen, en betwijfelt of Brunswijk het risico zou nemen op een politieke rel om enkel een vriend te helpen.
